Havlu atmıyor aklımAma bedenim paramparçaÖlüm’ün ve Hayat’ın bir sınırı varsaOrda bekle beni, gözlerinden öperim Ama bak hele, üstündeO turuncu hırkayla gelmelisinKanım A Rh pozitif,Gönlüm kırık dökükBilmelisin… Ahmet Erhan…

Bir nehir tanrısıydın KitnosKral saçlarını tarayarak akardınBin yıllık zamana karşınKrallık taçlarını birbirine çarpardınNe Büyük İskender’i taktınNe de Kleopatra’nın yüzüne baktınKopup geldinToros denilen o boğalar yüreğindenHep aynı denizin sıcaklığına aktınTuraçlar saz çalarKeklikler halay tutardı kıyılarındaBir…

Gökyüzündeyim şimdi ayaklarım yerdeBir yanımda Cehennem deresiBir yanımda bulutlar doluyor kadehlereBir yanımda yağmurŞarkı söylüyor uçurumlarda yeşil sevinçlereKükrüyor Toros doruğuBir erkeklik ögesi Kibele’nin önündeToros demek boğalar demekŞimşekler sönüyor yıldırımlı şehvetinde Ey Çukurova’nın pamuk tarlası gökleriEy…

Beş filiz yeşermişti bereketli topraklardaBeş yaşamı destan yürekAyrı ayrı beş inançtan yükselen gelenekŞimdi beşine birden sormak gerekBir ölüm törenine giderken ölmek ne demekSordum yanıt vermedi Seyhan ve CeyhanÖlümleri nehirlerin kurumasıymış demek İki Celal bir…

bir tek kaya doruklaşmıştı o günal bir mendil sancaklaşmıştı o günelinde yüreği silah bir adamhalk burcunda bayraklaşmıştı o gün sokaklar kanarken içten içe kimsesizkentler ağlarkenve ihanet tortularıyla kirlenirken denizyürüyordu soluğu rüzgar bir adamher adımı…

bunca yıl çığlıklar koşturulmuş bu yoldadeli taylar gibi ter içinde çığlıklarsavrulan bir yanlışa vurulmak için miyoksa dağları yırta yırta yürüyenbir ırmak diliyle durulmak için mi gözler yangın şimdi-ufuklar dumandünya değişiyor-masalı koca bir yalan tam…

Coşarken bilmezse yürek coştuğunuKoşarken bilmezse ayak koştuğunuVe boşluklar içinde bir özlemse yaşamBoş bakan gözler de bilmezHangi yaşam uğruna ve neden sustuğunuBir çileli yük olur taşıdığı ellerBaktığı gözlerSöylediği sözlerSonra yalvaran sözcükler düşer dilineKendi yüreğinden kurtulmak…

Anlamını yakalamıştım bir menekşeninTam da taşırken yüreğimeSoldu dedilerBir anda çürüyüp döküldü dallarda pembelerArdında baharsız mevsimlerArdında saçları buz tutan bekleyişler. Artık imzalamıyorum hiçbir kitabımıYeter kanım döküldü kendi yapraklarımaYıllar boyu ne kızaran bir ufukNe de yeşeren…

Gidişimiz türkü çiçeklen işiydiDön üşümüz ağıtŞarkılar sararırdı geciktiğimiz zaman __________________________ Durdu göl kıyısında bir adamBuruşmuş aşkını çıkardı cebindenKıyıda küçük bir dalgaydı yüreğiBir aşkına baktıBir de aşkın sulardaki rengineAtmadı göleSular buruşup kirlenmesin diye Bir göl…

Soluğumu kesip durma ne olurZamanı böyle zamansız vurmaBir zincir midir kırılmayanBir çığlık mı yoksaişte yine suskunVe doyumsuz çatlıyor dudaklarımTam da tırmanırken doruğaAğzımda rüzgarlı bir ateşYine yangınla başlıyorum sabaha Bu yaralı çelişkiler denizindeDönüp dönüp aynı…