Eski çağların nar ülkesinde mor bir akşamMor çiçekler konuşuyor nereye baksamEllerimde saçlarınSeninle sahilde yürümek gibi bütün yaşam Gün batışıyla sevişen akşam soframızdaDalgalar daha şarkı söylüyor masamızdaKadehimizde mor bulutlarKöpük soluğu rüzgârlar koşuyor saçlarımızda Koymuşuz başımızı…

Geceler midir tükenip tükenip gidenAylar mı yoksa ay ışığındaKaç kez birbirine karıştı günlerKaç kez sustuKaskatı bir sabır oldu yokluğunda Ah benim coşkulu çocukluğumBir özlemi dindirebilmek uğrunaŞiir pınarımı susuz koyduğumNasıl diner şimdi susuzluğumUykusuzluğum nasıl Dalda…

İçim dolu özlem yanar ciğerparem Öptükçe resmini coşar büyür neden Geceler ki böyle senden ayrı geçen Bir sabah getirir bana gözlerinden Ciğerparem gözlerinden Bir nehir al bir de rüzgâr ellerine Sonsuz baharları söyle sessizliğe…

Bir yanım ayrılık oldu bu yılBir yanım vuslatYüreğim ikiye bölündü ortadanHiçbirinden geçemedimSıkışıp kaldı sanki yollarİki kıskaç gibi iki aşkın arasındaBirini diğerinden seçemedim Biri çığlıkçığlığa Fırat olmuşAkar gider içimdeHer köpüğünde bir çocuk sevinciÇağladıkça çağlar güzelleşir…

MAVİ DİN MAVİ TARİH mavi-din-mavi-tarih O deniz ki dinimiz oldu bizim En sevinçli tarihimiz En tarihi sevincimiz oldu Tanrıların ölü tapınaklarında Sularla birlikte inanadık Yeminler ettik aşka ve doğaya Yüreğin yıkılmazlığına tapındık Yasaklar kestikçe…

Kapağı zümrüt desenliBir kitap gibisin kitaplığımdaGözlerinde uçuşan imgelerHenüz yazılmamış bir şiirdenYasaklanmış dizeler söyler İşte sen işte resminYağmurun sofrasına kurulmuşUğultulu bir orman gibisinGülüşün pembelere vurur beniDuruşun yeşile boğarSöyler misinBu renk cümbüşünde neredesin Dört yönü birden…

Narın morlaştığı yerdeyiz yineAynı kutsal mavinin yüreğindeyizSevdanın zor kaçaklığına karşıYeşeren bir dalVe kırılan bir zincir sevincindeyiz Sen yine sonsuz düşlerinde sularınHer şafak vaktiBin sabahı birden sunuyorsunSaçının her telinde bir nehirleO şiir dünyasını yeniden kuruyorsun…

Anılar vardır acı şarap gibiHer damlası bir yere dökülmüşNe bir ses verirler geçmiştenNe de geleceğin kollarına uzanırlarYanlışlar karanlığında birbaşlarınaAnılmazlık batağına batmış anılar Anılar vardır ecelsiz ölümler gibiHer saniyesi bir acıya karışmışAnıldıkça denizler dururUfuklar susarGökyüzünde…

Bin kez açıldı bir menekşeBin kez solduKurudu parmaklarımdaHangi yaprakta kaldı sevgimizSöyleyebilir misin Acılar yanıyor şimdi ağzımdaÇocuksu büyük acılarGeçip giden onbir koca yılNe yağmurlar tüketti bendeYeniden yağdırabilir misin Sandık kadar odalardaUçurumlar oluşmadı mı aramızdaBir yastıkta…

Bir tarih konuşuyordu rüzgârdaBir de ak saçlı dalgalarBu kıyılarda ölüm ve yaşamElele dolaşır yüzyıllarıZamanı birlikte kucaklarİşte ölümün taş suskunluğuYıkılmış saray ve tapınaklarİşte yaşamın masmavi sonsuzluğuÇılgınca koşuşan sularÖnümüzde badem çiçekleriArkamızdaki dağlarda karKış duvaklı bir güneş…