Kalbimden kovdum seni
Ki, baktım aklımdasın
Bütün hava sahası ihlalleri sende
Şehir yağmalamaları senden
Göğüm bozbulanık, camlarım kırık
Kızağımda teknesiz bir yelken
Ki, denizlerinde boğulmak zorunda mıyım
Kül altında kor arama
Betonlar arasında üfleyecek bir rüzgar
Kelepçelerime anahtar olamazsın
Çünkü bir yaz sıcağında
Ben kendimi yaktım ve tutuklandım
Hayatın son düğmesini dikmeye çalışma
Bırak kopuk kalsın
Üstümde dikenli tellerden örülmüş bir kazak
Çevremde ateşten bir akrep çemberi
Ama yalnızlıksa bu benim yalnızlığım
Ahmet Erhan