Kırkbeş yaşımın kuyruğunu henüz yakalamışken
‘İnsan İlişkileri’ bölümüne yeni kaydoldum
Alnımın çatalında bir yorgunluk büyürken
Siz neyi kıskanırsınız?
Alkol dizboyu, oğlum sevgisiz, karım umarsız
Üç beş şiir yazdımsa mısra-ı berceste mi oldu
Kolumu ayağımı kırdım, özendiğiniz bu mu
Kurtları kovalamaktan kurdeşen döktüm
Gönlüm açık denizler kadar ıssız ve fenersiz
Bana çekinmeden ‘alkolik’ diyebilirsiniz
Taşikardi – ki kalbin ‘aritmi’ bozukluğudur
-Ben aritmetiği sevmem laf aramızda
Panik atak – ki dünyanın öcülerine karşı bir bastondur
Çekici ya da içki getirin ben sokağa çıkınca
Siz neyi kıskanırsınız?
Şiir… Ah, şu on parmağımın onu birden kırılsa!
Ahmet Erhan